Świerzb u psów to powszechna i wysoce zaraźliwa choroba skóry wywoływana przez mikroskopijne pasożyty skórne – roztocza. Choroba ta prowadzi do intensywnego świądu, podrażnień skóry oraz wtórnych infekcji bakteryjnych, które mogą znacząco obniżyć jakość życia psa. Zrozumienie objawów, przyczyn i metod leczenia świerzbu jest kluczowe dla szybkiego zaradzenia problemowi i zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się.
Czym jest świerzb?
Świerzb to choroba skóry spowodowana przez pasożytnicze roztocza, które bytują w warstwach skóry psa. Istnieją dwa główne rodzaje świerzbu u psów:
- Świerzb drążący: Wywołany przez roztocza, które drążą korytarze w naskórku, powodując silny świąd i reakcje zapalne. Jest bardzo zaraźliwy zarówno dla innych zwierząt, jak i ludzi.
- Świerzb uszny: Głównie atakuje przewody słuchowe, prowadząc do intensywnego świądu uszu, stanów zapalnych i wtórnych infekcji.
Przyczyny i sposoby zarażenia
Psy mogą zarazić się świerzbem poprzez:
- Bezpośredni kontakt z zarażonymi zwierzętami (psy, lisy, koty).
- Pośredni kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami, takimi jak legowiska, koce, szczotki.
- Słaba odporność: Psy z obniżoną odpornością są bardziej podatne na zakażenie.
Świerzb występuje częściej w schroniskach, hodowlach i innych miejscach, gdzie zwierzęta przebywają w dużych skupiskach.
Objawy świerzbu u psów
Objawy świerzbu mogą różnić się w zależności od rodzaju roztoczy, jednak najczęstsze z nich to:
- Intensywny świąd: Drapanie się do krwi, lizanie i gryzienie skóry.
- Zmiany skórne: Zaczerwienienie, grudki, pęcherzyki, strupy.
- Łysienie: Zwłaszcza wokół uszu, oczu, pyska, łokci i brzucha.
- Zgrubienia skóry: Przewlekłe przypadki mogą prowadzić do zgrubienia i zgrubień skóry.
- Wtórne infekcje: Powstałe w wyniku uszkodzeń skóry spowodowanych drapaniem.
- Zmiany w zachowaniu: Niepokój, drażliwość, zmniejszony apetyt.
Diagnostyka świerzbu
Aby zdiagnozować świerzb, weterynarz przeprowadza:
- Wywiad medyczny: Pytania dotyczące objawów, środowiska, w którym przebywa pies, kontaktu z innymi zwierzętami.
- Badanie fizykalne: Ocenę zmian skórnych, obserwację zachowania psa.
- Zeskrobiny skóry: Pobranie próbki skóry do badania mikroskopowego w celu wykrycia roztoczy.
- Testy serologiczne: W przypadkach trudnych do zdiagnozowania.
- Próba leczenia: Czasami stosuje się leczenie próbne, jeśli wyniki badań nie są jednoznaczne.
Leczenie świerzbu u psów
Leczenie świerzbu wymaga kompleksowego podejścia i może obejmować:
- Leki przeciwpasożytnicze: Doustne, miejscowe lub w postaci zastrzyków, np. iwermektyna, selamektyna, moksydektyna.
- Szampony i kąpiele lecznicze: Zawierające środki przeciwpasożytnicze, które pomagają złagodzić objawy i usunąć roztocza.
- Leczenie wtórnych infekcji: Antybiotyki w przypadku zakażeń bakteryjnych, leki przeciwgrzybicze przy infekcjach grzybiczych.
- Leki przeciwzapalne: Kortykosteroidy w celu złagodzenia stanu zapalnego i świądu (stosowane ostrożnie).
- Suplementacja: Witaminy i minerały wspierające regenerację skóry.
- Dezynfekcja otoczenia: Regularne czyszczenie legowisk, koców, zabawek i innych przedmiotów.
Profilaktyka świerzbu
Aby zapobiec zakażeniu świerzbem:
- Unikaj kontaktu psa z zarażonymi zwierzętami.
- Regularnie myj i dezynfekuj legowiska, koce, szczotki.
- Stosuj środki profilaktyczne przeciw pasożytom.
- Regularne wizyty kontrolne u weterynarza.
- Wzmacniaj odporność psa poprzez zdrową dietę i aktywność fizyczną.
Świerzb u psów to poważna choroba, która wymaga szybkiej diagnozy i skutecznego leczenia. Odpowiednie środki zapobiegawcze, szybka interwencja weterynaryjna i dbałość o higienę środowiska psa mogą znacząco zmniejszyć ryzyko zakażenia i nawrotu choroby. Regularna obserwacja zachowania i stanu skóry psa pozwala na wczesne wykrycie objawów i skuteczne działanie.
